Οκτώβριος 2022
Το ταξίδι της γνώσης ξανά σε ακριτικό χωριό της Μακεδονίας!
Λίγα λόγια για το Λουτράκι Πέλλας
Το Λουτράκι βρίσκεται στο βορειοδυτικό μέρος της επαρχίας Αλμωπίας του νομού Πέλλας. Απέχει 110km από την Θεσσαλονίκη και 560km από την Αθήνα. Είναι ένα τουριστικό χωριό με μεγάλη παράδοση, δυναμικές αγροτικές καλλιέργειες και πλούσια φυσική ομορφιά. Είναι χτισμένο στους πρόποδες του όρους Καϊμάκτσαλαν (Βόρας) και σε ελάχιστη απόσταση από αυτό βρίσκονται τα περίφημα λουτρά Πόζαρ.
Η ακριβής ημερομηνία ίδρυσης του χωριού μας χάνεται στα βάθη των αιώνων. Οι συχνές και αλλεπάλληλες καταστροφές που υπέστη από διάφορους επιδρομείς, ανάγκασαν τους κατοίκους του να μετακινούνται οικογενειακά, στο πέρασμα των χρόνων. Λέγεται ότι η Αλμωπία παλιότερα ήταν λίμνη και το χωριό μας ήταν ένα παραλίμνιο χωριό. Στην περιοχή Άγιος Νικόλαος που βρίσκεται στο βόρειο μέρος του χωριού μας, συναντούμε απομεινάρια από σπουδαία φρούρια, καθώς επίσης και κτίσμα εκκλησίας με μαρμάρινες κολώνες, σημάδια που μαρτυρούν την έντονη παρουσία ελληνισμού και χριστιανισμού. Στη θέση αυτή, το 1935, χτίστηκε ναός προς τιμήν του Αγίου Νικολάου.
Βορειότερα, συναντούμε υπολείμματα φρουρίου που προστάτευε το χωριό από τους βόρειους επιδρομείς. Πιθανολογείται ότι χτίστηκε από τον Μασιούλκα, άνδρα ισχυρό, γενναίο και πολυμήχανο που εξουσίαζε στην περιοχή πριν από την εποχή των σταυροφοριών. Μετά το 1650 αρχίζει και η νεότερη ιστορία του χωριού που βρίσκει το χωριό μας υπόδουλο, όπως και την υπόλοιπη Ελλάδα, στα χέρια των Τούρκων. Γύρω στα 1670 το χωριό είναι εγκατεστημένο στην τοποθεσία Άνω Λουτράκι και αριθμεί πάνω από τριάντα οικογένειες. Στα χρόνια που ακολουθούν, οι βιαιότητες των Τούρκων ανάγκασαν πολλές φορές τους κατοίκους να εγκαταλείψουν το χωριό και να αναζητήσουν προστασία στα γύρω βουνά και δάση.
Το 1849 εξουσιάζει στην περιοχή ο Αλάι Μπεκ, Οθωμανός που φημίζονταν για τον βίαιο χαρακτήρα του. Ακολουθεί ένας γύρος διώξεων των Ελλήνων με αποκορύφωμα το «θαύμα» που συνέβη στις 7 Ιανουαρίου του 1850 όταν ο Αλάι Μπεκ με το στρατό του έρχεται με στόχο να εξισλαμίσει τους κατοίκους, οι οποίοι με τη σειρά τους αρνούνται να αλλαξοπιστήσουν με αποτέλεσμα το χωριό να αρχίσει να παραδίδεται στις φλόγες. Τότε έπεσε από τον ουρανό φωτιά, δίπλα στον Τούρκο αρχηγό ρίχνοντάς τον κάτω. Αυτός φοβήθηκε πολύ, μάζεψε το στρατό του και έφυγε. Αυτό το θαύμα αποδόθηκε στον Άγιο Ιωάννη και οι κάτοικοι την επόμενη μέρα έβαλαν το θεμέλιο λίθο για την ανέγερση ναού προς τιμή του Αγίου Ιωάννη και από τότε τον θεωρούν προστάτη του χωριού. Το 1884 το χωριό είχε περίπου τριακόσιους κάτοικους.
Λίγο πριν το 1900 η έντονη παρουσία των Βουλγάρων κομιτατζήδων στην περιοχή σε συνδυασμό με την επί αιώνες οθωμανική κυριαρχία οδήγησε το χωριό σε μία μακρά οδυνηρή περίοδο με βιαιοπραγίες σε βάρος των κατοίκων. Οι Οθωμανοί, πάντοτε, είχαν την εντύπωση ότι οι κάτοικοι βοηθούσαν κρυφά τους Βούλγαρους. Έτσι, το χωριό υπέστη ολοσχερείς καταστροφές τα έτη 1904 και 1906. Κατά την περίοδο αυτή το χωριό επισκέπτονταν και ελληνικές αντάρτικες ομάδες με αρχηγούς τους Μπολάνη, Κατσίγαρη, Γαρέφη, Μαζαράκη και άλλους.
Οι κάτοικοι, όμως, με την προστασία των ανταρτών άρχισαν να μετακινούνται προς τον κάμπο και να καλλιεργούν τα χωράφια τους, γιατί αυτά απέδιδαν καλύτερα. Σιγά σιγά, έφτιαξαν και καλύβες στους πρόποδες του βουνού, για να προστατεύουν τα ζώα τους, τον εαυτό τους και να είναι κοντύτερα στις καλλιέργειές τους. Έτσι στο Άνω Λουτράκι έμεναν τα γυναικόπαιδα και στις καλύβες έμεναν οι άνδρες. Με την πάροδο όμως του χρόνου οι καλύβες μετατρέπονταν σε χτιστά σπίτια και ολόκληρες οικογένειες μετακόμιζαν, δημιουργώντας το νέο χωριό.
Κατά την περίοδο 1908 – 1912 οι Νεότουρκοι ξεκίνησαν ένα νέο κύμα βιαιοπραγιών και βανδαλισμών, με αποκορύφωμα την υποχρεωτική στρατολόγηση των νέων στον Τούρκικο στρατό. Αυτό ανάγκασε πολλούς κατοίκους να καταφύγουν στα βουνά και άλλους να μεταναστεύσουν στην Αμερική. Στις 4 Νοεμβρίου 1912 απελευθερώνεται η Αλμωπία και μαζί της και το Λουτράκι. Την εποχή εκείνη το χωριό είχε τετρακόσια πενήντα (450) σπίτια και οι κάτοικοι ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και τη γεωργία. Το 1915, μετά την κήρυξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, Γάλλοι στρατιώτες αναλαμβάνουν τη στρατιωτική διοίκηση της περιοχής και Βούλγαροι στρατιώτες λεηλατούν την περιοχή. Το Σεπτέμβριο του 1915, ύστερα από μια μάχη ανάμεσα σε Γάλλους και Βούλγαρους, οι νικητές Γάλλοι επιρρίπτουν ευθύνες στους κατοίκους του χωριού ότι βοήθησαν τους Βούλγαρους και καίνε ολόκληρο το χωριό. Οι κάτοικοι αναγκάζονται άλλοι να σκορπίσουν και να μετοικήσουν στα γύρω χωριά και άλλοι να καταφύγουν στη βουλγαροκρατούμενη Σερβία.
Αργότερα οι Σέρβοι καταλαμβάνουν όλα τα ελληνικά εδάφη που κατείχαν οι Βούλγαροι και κάνουν δεκτό το αίτημα των κατοίκων για να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Τα χρόνια που ακολουθούν, είναι χρόνια δημιουργίας και έργων για όλο το χωριό με εξαίρεση το 1918 που έπεσε φοβερή επιδημία γρίπης, η οποία στοίχισε τη ζωή σε διακόσιους (200) κατοίκους. Κατά τη διάρκεια του Ελληνο-ϊταλικού πολέμου οι κάτοικοι, πρόθυμοι, κατατάσσονται στον Ελληνικό στρατό και χάνουν έντεκα παλικάρια τα οποία έπεσαν για την ελευθερία της πατρίδας.
Στην κατοχή το χωριό γνώρισε τις βάναυσες ενέργειες των Γερμανών κατακτητών, αλλά και των Βουλγάρων συμμάχων τους. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 το Λουτράκι έχει 1188 κατοίκους και παρουσιάζει μεγάλη ανάπτυξη. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία καθώς επίσης και με τον τουρισμό.
Η τουριστική κίνηση τα τελευταία χρόνια είναι αυξημένη και σε αυτό συντελούν τρεις παράγοντες. Πρώτος είναι οι πλούσιες φυσικές ομορφιές της περιοχής. Δεύτερος η μικρή, σχετικά, απόσταση από το χιονοδρομικό κέντρο του Καϊμακτσαλάν. Τρίτος και σπουδαιότερος τα γνωστά ιαματικά του Λουτρακίου. Τα λουτρά βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το χωριό και το νερό τους συνιστάται για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων (ρευματοπάθειες, διάλυση πετρών στα νεφρά κ.ά.) με μπάνια ή πόση.
Το νερό αναβλύζει από έξι πηγές με θερμοκρασία 30 -33 βαθμούς Κελσίου. Οι επισκέπτες μπορούν να μείνουν σε ξενώνες και σε ενοικιαζόμενα δωμάτια που υπάρχουν σε πληθώρα σε όλο το χωριό.
Λίγα λόγια για το Δημοτικό Σχολείο Λουτρακίου Πέλλας
Το σχολείο είναι 6θέσιο, ολοήμερο και διευρυμένου ωραρίου. Βρίσκεται στο κέντρο του χωριού, στο Λουτράκι Αλμωπίας του Ν. Πέλλας. Το κτίριο κατασκευάστηκε το 1974. Διαθέτει έξι αίθουσες διδασκαλίας, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, αίθουσα τάξης στήριξης, αίθουσα Η/Υ, γραφεία και αποθηκευτικούς χώρους. Η αυλή του είναι άνετη και στη μία πλευρά της διαθέτει κερκίδες για να φιλοξενεί καλοκαιρινές εκδηλώσεις. Στον χώρο της αυλής γίνονται τα “Ποζαρίτικα” με παρουσιάσεις χορευτικών συγκροτημάτων από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η πρόσβαση στο σχολείο γίνεται από την πίσω αυλή, όπου τα δέντρα προσφέρουν σκιά τους ζεστούς μήνες του καλοκαιριού.
Για το σχολικό έτος 2022-23 το σχολείο ξεκίνησε με 14 εκπαιδευτικούς (μόνιμους, αναπληρωτές και ωρομίσθιους) μεταξύ των οποίων με ειδικότητες αγγλικής, γαλλικής και γερμανικής γλώσσας, ΤΠΕ (Τεχνολογίας Πληροφορικής και Επικοινωνίας), μουσικής και αισθητικής αγωγής. Ο διευθυντής για την τρέχουσα χρονιά είναι ο κ. Προκοπίδης Κυριάκος.
Από το 2014 το σχολείο συμμετέχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα eTwinning ενώ από το 2020 στο πρόγραμμα Erasmus+
Για την ιστορία, η θέση του σχολείου βρισκόταν παλαιότερα στο σημείο όπου σήμερα είναι η νέα πλατεία του χωριού. Εκεί, στεγάζονταν σε ένα πέτρινο διώροφο κτίριο με πέντε αίθουσες, γραφείο και υπόγειο.
Το Μέλαθρον Οικουμενικού Ελληνισμού υλοποίησε την δέκατη έβδομη αποστολή στο μακρινό σχολείο της Μακεδονίας και, συγκεκριμένα, απέστειλε:
- 1 διαδραστικό πίνακα
- 1 βιντεπροβολέα
- 50 βιβλία για την δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου
Η συνολική αξία του υλικού που απεστάλη στο σχολείο είναι 1.300 ευρώ.
Για την αγορά των ειδών που εστάλησαν ευχαριστούμε ιδιαίτερα τους υποστηρικτές του Μελάθρου.
Στο Μέλαθρον Οικουμενικού Ελληνισμού έτσι οραματιζόμαστε την Ελλάδα του 21ου αιώνα, 200 χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση. Μαζί με όλους εσάς δίνουμε ώθηση στην γνώση, στηρίζουμε τις νέες γενιές ώστε να αποτελέσουν τους χρήσιμους πολίτες του μέλλοντος της χώρας μας και δίνουμε το παράδειγμα της έμπρακτης αλληλεγγύης και κοινωνικής ευαισθησίας για την ευημερία της πατρίδας μας.
Σας εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας για την υποστήριξη της δράσης και σας καλούμε να προχωρήσουμε μαζί στην επέκταση της σε όλα τα ακριτικά σχολεία της Ελλάδας.
Είστε η δύναμή μας!
