Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 είναι το σημαντικότερο γεγονός στην πορεία της Ελληνικής Ιστορίας, γιατί μετά από 400 ολόκληρα χρόνια υποδούλωσης στους Τούρκους, η πατρίδα μας έγινε ελεεύθερο και ανεξάρτητο κράτος.
Είναι πράγματι άξιο θαυμασμού πως ο Ελληνισμός άντεξε και δεν αφανίστηκε από μακροχρόνια σκλαβιά…!
Επίσης εκπλήσσει ο τρόπος που οι Έλληνες του Ελλαδικού χώρου και της διασποράς συνεργάστηκαν και από κοινού προετοίμασαν τον εθνεγερτικό Αγώνα, σ’ ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον εχθρικό μια και κυριαρχούσαν η τρομοκρατία και οι αρχές της Ιεράς Συμμαχίας, που απέτρεπαν και έπνιγαν στο αίμα κάθε επαναστατικό κίνημα.
Κορυφαία επιλογή για την προετοιμασία του αγώνα η μυστική ίδρυση, ο ρόλος και η δράση της Φιλικής Εταιρείας. Ιδρυτές της, φλογεροί Έλληνες πατριώτες, έμποροι της μεσαίας τάξης της διασποράς, εμφορούμενοι από αγάπη για την πατρίδα και την ελευθερία.
Η Φιλική Εταιρεία μαζί με τους διανοούμενους και πνευματικούς ανθρώπους του ελληνισμού της διασποράς προετοίμασαν ιδεολογικά τον αγώνα και εμφύσησαν στις ψυχές των υπόδουλων Ελλήνων τη θέληση, την πίστη και την επιθυμία για απελευθέρωση.
Πρόκειται για μια μεγάλη στιγμή του γένους…!
Με τη συνεργασία όλων των Προεστών, των οπλαρχηγών, των εμπόρων, των πλοιοκτητών, των Ελλήνων της διασποράς, της εκκλησίας, των απλών ανθρώπων, γεωργών, κτηνοτρόφων, επαγγελματιών κάθε είδους, ξεκίνησε ο αγώνας.
Τα μέσα ελάχιστα, χωρίς χρήματα και σύγχρονο πολεμικό εξοπλισμό οι Έλληνες μονιασμένοι κατάφεραν αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο. Όμως δεν άργησαν να εμφανιστούν τα μεγάλα μειονεκτήματα της φυλής μας, ο διχασμός, το ατομικό συμφέρον, η φιλαρχία, η άμετρη φιλοδοξία, ο υπέρμετρος εγωισμός.
Ο αγώνας στηρίχθηκε αρχικά στους οπλαρχηγούς Κλέφτες και Αρματολούς, και στα άτακτα στρατιωτικά τμήματα, που ήταν εξασκημένα στη μορφή του κλεφτοπόλεμου. Οι επιτυχίες των στρατιωτικών δυστυχώς προκάλεσαν τον φθόνο, την ανησυχία και τη δυσφορία των πολιτικών, οι οποίοι φοβήθηκαν την απήχηση των στρατιωτικών στο λαό.
Εσωτερική διαμάχη εκδηλώνεται για την κατάληψη ης εξουσίας ανάμεσα στους πρόκριτους, που θέλουν να ελέγχουν την εξουσία με ό,τι αυτό συνεπάγεται και τους στρατιωτικούς.
Με λύπη διαπιστώνουμε ότι ενώ ο αγώνας συνεχίζονταν, προσωπικά οικονομικά συμφέροντα και φιλοδοξίες υπερισχύουν της αγάπης για την πατρίδα και της προσήλωσης στο στόχο.
Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, κοτζαμπάσηδες και πλοιοκτήτες αφού μεθοδεύουν την πλειοψηφία στις εθνοσυνελεύσεις, αποκλείουν ηγετικές στρατιωτικές μορφές από τις αποφάσεις και προχωρούν ακόμη και σε εξοντώσεις, όπως η δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου, η φυλάκιση και η καταδίκη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, η δίκη του Καραϊσκάκη κ.α.
Η πολιτική ένταση δεν άργησε να οδηγήσει σε εμφύλια σύρραξη, που εκδηλώθηκε το φθινόπωρο του 1823, αρχικά ως σφοδρή πολιτική σύγκρουση και λίγο αργότερα ως ανοιχτή ένοπλη αναμέτρηση.
Οι αντιθέσεις ανάμεσα στους Έλληνες που προεπαναστατικά διέθεταν εξουσία και τώρα επιδίωκαν να τη διατηρήσουν (πρόκριτοι, ιεράρχες, Φαναριώτες) και σε εκείνους που αναδείχθηκαν στα πεδία των μαχών και θεωρούσαν αυτονόητο δικαίωμά τους την πρωταγωνιστική συμμετοχή τους στα κοινά (οπλαρχηγοί, φιλικοί) οι τοπικιστικές αντιθέσεις, οι διαφωνίες για τη διαχείριση των χρημάτων του δανείου, που είχε συναφθεί στην Αγγλία (800.000 λίρες) και η καθαρά προσωπικές αντιπαλότητες και φιλοδοξίες γέννησαν την εμφύλια διαμάχη. Εάν οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής για τα δικά τους συμφέροντα η κάθε μία, δεν μεσολαβούσαν για την ίδρυση ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, ίσως ακόμα να ήμασταν υποδουλωμένοι στους Τούρκους.
Ένα θέμα που μας προκαλεί μεγάλη συγκίνηση είναι το κίνημα του Φιλελληνισμού. Αναπτύχθηκε τόσο στην Ευρώπη, όσο και στην Αμερική, κίνημα συμπαράστασης προς τους αγωνιζόμενους Έλληνες. Κύριοι παράγοντες που γέννησαν τον φιλελληνισμό είναι ο φιλελευθερισμός και ο επαναστατικός ριζοσπαστισμός, που είχε σπείρει η γαλλική επανάσταση. Ως πολιτική συμπεριφορά ο φιλελληνισμός στρεφόταν εναντίων τόσο της οθωμανικής απολυταρχίας όσο και της ιεράς συμμαχίας, αποτελώντας μια από τις κορυφαίες στιγμές του πολιτικού ρομαντισμού του 19ου αιώνα. Ο φιλελληνισμός ευνοήθηκε επίσης από τον θαυμασμό των Ευρωπαίων για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, τον αποτροπιασμό για τις βιαιότητες των Τούρκων σε βάρος αμάχων Ελλήνων, αλλά και από τη συγκίνηση που είχαν προκαλέσει οι πολεμικές ελληνικές επιτυχίες.
Σταθμός ιστορικός στη ζωή του Έθνους είναι όταν η πρώτη Εθνοσυνέλευση ψήφισε παρ’ όλη τη βαριά σκιά της Ιερής Συμμαχίας, Σύνταγμα δημοκρατικό και φιλελεύθερο που το ονόμασε «Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος» επηρεασμένο από τις Γαλλικές πολιτειακές ιδέες, που δυστυχώς δεν εφαρμόστηκε.
Με την εξαίρετη επιλογή του Ιωάννη Καποδίστρια ως κυβερνήτη, αναπτερώθηκαν οι ελπίδες ότι η Ελλάδα θα ανασυγκροτηθεί και θα οργανωθεί σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα. Όμως τα ατομικά συμφέροντα υπερίσχυσαν και η δολοφονία του έβαλε ταφόπλακα στις προσδοκίες για δημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας.
Ακολουθούν απόλυτη Μοναρχία, Συνταγματική Μοναρχία, Α’ και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Μικρασιατική Καταστροφή, Δικτατορίες, Εμφύλιος, Μεταπολίτευση.
Σήμερα η χώρα αφού κατάφερε να εδραιώσει το δημοκρατικό πολίτευμα, μετά από 200 χρόνια, αντιμετωπίζει δύσκολα οικονομικά και εθνικά ζητήματα. Ο μεγάλος εχθρός η Τουρκία βρυχάται, απειλεί και εποφθαλμιά το Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο. Η Αλβανία επιβουλεύεται την Τσαμουριά, τα Σκόπια, τη Μακεδονία…Η εδαφική ακεραιότητα της χώρας απειλείται πανταχόθεν…ενώ εμείς δεν διεκδικήσαμε ποτέ τις χαμένες μας πατρίδες βρισκόμαστε συνεχώς σε άμυνα…
Εάν τα πολιτικά κόμματα δεν κατορθώσουν να έλθουν σε συνεννόηση για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων, η πατρίδα μας θα χάσει το τραίνο του εκσυγχρονισμού, της ψηφιακής εποχής, της χρήσης των νέων τεχνολογιών, της τουριστικής, αγροτικής και βιομηχανικής ανάπτυξης μένοντας καθηλωμένη σ’ ένα μίζερο παρελθόν…αρνούμενη να αξιοποιήσει ένα ιδιαίτερα ενημερωμένο, ευρηματικό και επιστημονικά καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, που είναι η πληθώρα των άριστων Ελλήνων επιστημόνων, που διαθέτει η χώρα και που δυστυχώς στελεχώνουν επιχειρήσεις και υπηρεσίες άλλων χωρών.
Θα χρειαστεί νέο ξεκίνημα, νέος αγώνας με τη συμμετοχή όλων των απανταχού Ελλήνων για να διαγράψουμε τα αρνητικά του παρελθόντος και να θέσουμε τις βάσεις για την Νέα Ελλάδα…! Όλες οι ελπίδες εναποτίθενται στη Νέα Γενιά των Ελλήνων.
Κωνσταντίνος Διαμαντόπουλος
Ιατρός Γυναικολόγος – Μαιευτήρας Χειρουργός
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Κωνσταντίνος Διαμαντόπουλος του Παντελή είναι Ιατρός Γυναικολόγος – Μαιευτήρας Χειρουργός, Απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ειδικευθείς στο Νοσοκομείο “Αλεξάνδρα” Αθηνών. Γεννήθηκε στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου το έτος 1947. Είναι συνιδιοκτήτης του Ιπποκράτειου Ιδρύματος Αγρινίου. Έχει τρία παιδιά, ένα γιο τον Παντελή Διαμαντόπουλο Πλαστικό Χειρουργό, μια κόρη τη Σοφία Διαμαντοπούλου Γυναικολόγο – Μαιευτήρα Χειρουργό και μια δεύτερη κόρη τη Σταυρούλα Διαμαντοπούλου, Γναθοπροσωπικό Χειρουργό.