Αγαπητοί φίλοι και συμπατριώτες,
Παρακολουθώ με δέος τους μυχαιτάτους πόθους σας για γιγάντωση νέου αθάνατου 21, για να αντιλαλήσει σ΄όλο τον κόσμο η πλήρης εθνική αποκατάσταση της ελληνικής φυλής και η Υπέρμαχος Θεοτόκος να αποσπογγίσει τα δάκρυα της για το σημερινό κατάντημα μας. Σας εκφράζω τον θαυμασμό μου και την ευγνωμοσύνη μου. Εύχομαι εκ καρδίας η ημέρα αυτή να είναι εγγύς.
Αντί για τις δικές μου “σκέψεις, συναισθήματα και προβληματισμούς, γύρω από την Επανάσταση του ‘21”, παραθέτω μικρό απόσπασμα ομιλίας του εξαίρετου λόγιου της παιδείας Μιχάλη Δ. Βολονάκη (Ελλαδίτης φιλόλογος-καθηγητής στο Παρθεναγωγείο Φανερωμένης στην Κύπρο κατά την περίοδο 1897-1912) με τον τίτλο “ΛΟΓΟΣ ΡΗΘΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΠΑΡΘΕΝΑΓΩΓΕΙΩ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩ 1909”.
“Φιλόπατρι ομήγυρι,
Απανταχού όπου καρδία ελληνική πάλλεται, απανταχού όπου η θεία ημών γλώσσα λαλείται, η σήμερον μεγάλη της εθνικής παλιγγενεσίας επέτειος μετ΄αρρήτου ενθουσιασμού και χαράς χαιρετίζεται ως ημέρα χρυσή, ως εορτή εορτών και πανήγυρις πανηγύρεων.
Κατά την πανένδοξον ταύτην ημέραν, ήτις «λάμπει, κατά τον ποιητήν, εις τον αιθέρα μ΄όλα τα κάλλη του ουρανού» και ήν ίνα χαιρετίση «στολίζεται όλη η φύσις με χίλια, μύρια λούλουδα», οι απανταχού ελεύθεροι και αλύτρωτοι Έλληνες ενούνται σφιγκτότερον εν τη θερμή αγάπη της Πατρίδος, εν τοις κοινοίς πόθοις ˙ αναπολούσιν ανεφίκτους κατά γην και θάλασσαν καλλινίκους αγώνας των γιγαντομάχων του αθάνατου 21 πατέρων, και διδάσκονται εκ του πανθέου της ελληνικής ανδρείας και του ενθέου εκείνων προς την ελευθερίαν μιας μεγάλης πατρίδος έρωτος˙ να αναμετρώσι τας εθνικάς υποχρεώσεις, και μεθ΄υπερηφανίας να προσβλέπωσι προς το αισιώτερον του Έθνους μέλλον, προς τα τιμαλφέστερα ιδεώδη της αριστοτόκου φυλής ημών.
Όθεν ευλογώτατα γηθόσυνοι και αθρόοι συνήλθομεν και ημείς του εθνικού μεγαλείου οι ένθερμοι λάτραι, εις το ευαγές τούτο των Μουσών τέμενος, ίνα μετά της ευέλπιδος της Κύπρου νεότητος και των άλλων ομοφύλων κοινή πανηγυρίσωμεν την αγίαν και σωτήριον της εθνεγερσίας εορτήν, ίνα δι΄αμαράντων ευγνωμοσύνης ανθέων ράνωμεν τους γιγαντώδεις στρατηλάτας και στρατιώτας , τους πορφύρους ναυάρχους και ναύτας, οιτινες δι΄αειθαυμάστων μεγαλουργημάτων, δια θεσπεσίου ηρωισμού και δι΄υπερανθρώπων θυσιών διέσεισαν ως Τιτάνες, τον αιμοσταγή του τυράννου θρόνον, έθραυσαν τα δεσμά μακραίωνος ταρταρώδους δουλείας, και εδημιούργησαν ημίν ελευθέραν πατρίδα.
Ατενίσατε μετ΄ευλαβείας προς τους αθανάτους τούτους της πολιτικής του Έθνους αναστάσεως προμάχους, θαυμάσατε, αινέσατε τους μεγαλωνύμους ελευθερωτάς.
Κατέβησαν, βλέπετε, οι νέοι Ολύμπιοι τας ουρανίας κλίμακας και «αριστείων έχοντες ευκλείας στέφανον μέγαν» πέτονται εν τη περιλάμπρω της σήμερον ημέρα περί ημάς και μετά μεγαλοφροσύνης συνεορτάζουσιν ον ήραντο αφθίτου δόξης θρίαμβον κατά κραταιοτάτου εχθρού υπέρ της πατρίδος των πατρίδων και της υψίστης του κόσμου θρησκείας, αλλά και μετ΄επιεικείας αποδέχονται ους αναπέμπομεν ύμνους και ευλογίας υπέρ του ιερωτάτου και τιμιωτάτου αγώνος αυτών.
Μετ΄επιεικείας είπον˙ διότι τίς γλώσσα δύναται να εξίκηται και τον προσήκοντα να είπη έπαινον περί του μεγαλείου και της εθνικής σπουδαιότητος των υπερφυών άθλων εκείνων;
Τις δύναται να εγκωμιάση διά λόγου τα απαράμιλλα ανδραγαθήματα, την φωταυγή σειράν των εκπάγλων θριάμβων και τάς μυθώδεις θυσίας, ή να απεικονίση τα μοναδικά μαρτύρια και να συμπυκνώση εν βραχεί πανηγυρικώ τας περιφανεστάτας σελίδας, δι΄ων αφθάστως εκείνοι κατηύγασαν την παγκόσμιον ιστορίαν;
Διά ταύτα και εγώ, αναβάς και αύθις, ίνα πλέξω τον έπαινον των αξίων ου μόνον θαυμασμού αλλά και λατρείας ηρώων πατέρων και των ανεφίκτων τροπαίων αυτών υπό μεγίστης κετέχομαι δειλίας˙ πλήν τολμώ να παρέλθω ενθάδε δι΄ασθενούς φωνής και μετρίων δυνάμεων υμνωδός του αφθίτου κλέους και της τελειοτάτης αρετής αυτών…
Οι ελληνικοί χριστιανικοί ναοί ηρπάσθησαν, ο σταυρός κατερρίφθη, και όπου ελατρεύετο ο αληθής Θεός, όπου ανεπέμποντο ύμνοι προς αίνον των θαυμασίων Αυτού, υψούται ο μιναρές. Οι κώδωνες δεν καλούσι τους Χριστιανούς εις τας Εκκλησίας, διότι ο ήχος αυτών ήνε βδελυρός είς του τυράννου τα ώτα…
Οι Τούρκοι εκπροσωπούσιν εν εαυτοίς όχι μόνον την βαρβαρότητα και τον απαίσιον δεσποτισμόν, αλλ΄αποσβεννύουσι και εις τους υποτελείς αυτών πάσαν φλόγα μαθήσεως και την διάνοιαν έτι αυτήν.
Άλλ΄ηπατωντο δεινότατα. Το Έθνος το ελληνικόν εν γλυκέσιν ονείροις εκοιμήθη μόνον, δεν απέθανεν.
Η Ελλάς, ως λέαινα εκοιμήθη ύπνον μακρόν και βαθύν, ίνα μη ίδη πάσας τας καταστροφάς και τον βάρβαρον δεσπότην αυτής.»
Σαν επίλογο, παραθέτω τον δικό μου επίκαιρο προβληματισμό: “Για όσους τρέφουν ψευδαισθήσεις ότι οι τούρκοι διαπραγματεύονται για να εξευρεθεί «λύση» του κυπριακού προβλήματος που δημιούργησαν οι προδότες πραξικοπηματίες και οι σύμμαχοι τους βάρβαροι εισβολείς, με την πλήρη συμπαράσταση των εδώ ομοεθνών τους τούρκων, τους χαρίζουμε ένα απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του Στρατηγού ΑΓΓΕΛΟΥ ΓΑΤΤΟΥ (1897), το οποίο εξιστορεί την άλωση της Αμμοχώστου και την παράδοση της στον τούρκο Στρατηγό Μουσταφά Πασά από τον Μαρκαντώνιο Βραγαδίνο και τους επιτελείς του. Ιδιαίτερα για να καμαρώσουν την τούρκικη υποκρισία, τούρκικη βαρβαρότητα και «σεβασμό» της υπογραφής τους. Στην σελ.100 αναφέρει και τα εξής ανατριχιαστικά που θα συμβούν ευθύς αμέσως μετά την υπογραφή, αν ο μη γένοιτο ποτέ αυτό συμβεί, του νέου προδοτικού σχεδίου λύσης τύπου ΑΝΑΝ, του νέου Σχεδίου Αφανισμού του Ελληνισμού της Κύπρο:«Ότε αι Αυτών Εξοχότητες συνήλθον εις το ορισθέν μέρος ο επιστάτης του Μουσταφά Πασά επαρουσίασε τον λευκόν χάρτην υποσχόμενος και ομνύων εις το όνομα του Θεού και του Μεγάλου Κυρίου του, (του ΑΛΛΑΧ), ότι πιστώς θα τηρηθώσι πάντα τα εν αυτώ, (τω λευκώ χάρτη) γραφησόμενα άρθρα»… Μόλις ο Μουσταφά Πασάς υπέγραψε την Συμφωνία Παράδοσης της Αμμοχώστου και πληροφορήθηκε από τον Μαρκαντώνιο Βραγαδίνο ότι “ …ως προς τας ζωοτροφίας εστερούντο ολοτελώς τοιούτων, ως προς δε τα πολεμοφόδια είχε παραχωρήσει αυτώ τους μόνον εναπομείναστας 7 πίθους πυρίτιδος…”,“… ο Μουσταφάς, αναπηδήσας και εκβαλών το εγχειρίδιον του, εφώνησεν. Ειπέ μοι, σκύλε, διατί εκράτεις την πόλιν αφού εστερείσο μέσων διατροφής; διατί δεν παρεδόθης πρό ενός μηνός, αλλά με έκαμες να χάσω 80,000 ανδρών εκ των καλλίστων μάλιστα, ούς είχον εν τω στρατοπέδω;” “… και διά του εγχειριδίου του, όπερ εκράτει εν τη δεξιά, απέκοψεν το δεξιόν ούς του Εξοχωτάτου Μαρκαντωνίου Βραγαδίνου˙ διέταξε δε ένα των παρεστώτων τούρκων ίνα τω αποκόψη και το αριστερόν˙ και ούτως έγινε…”,” … Αποκόψας αμφότερα τα ώτα της Α.Ε. διέταξεν ίνα σφάξωσι πάντας τους εν τω στρατοπέδω ευρισκομένους Χριστιανούς˙ εν μια δε στιγμή πάντες εσφάγησαν (300)” …”, “… του Εξοχωτάτου Βραγαδίνου, ον μή κορεσθέντες εκ της αποκοπής των ώτων του ύβριζον και έσυρον κατά γης, του Μουσταφά προπετώς λέγοντος: Σκύλε, πού ευρίσκεται νυν ο Χριστός σου, ίνα σε ελευθερώσει εκ των χειρών μου;… Παρατήρησον εάν δύνησαι να ίδης τον χριστιανικόν στόλον, παρατήρησον μεγάλε Χριστιανέ, εάν φαίνηται η είς Αμμόχωστον βοήθεια˙ αποκρίθητι και μη φοβού…” . Οι επακολουθήσασες επαίσχυντες θηριωδίες των τούρκων στο βιβλίο.
Για περισσότερες και πιο συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες θέσεις μου για την τρέχουσα τραγωδία της Κύπρου και τους κυβερνώντες αυτήν, μπορεί ο αναγνώστης να προστρέξει στον χαιρετισμό μου, στην ιστοσελίδα του Προσφυγικού Σωματείου Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΜΑΣ ΜΑΝΔΡΩΝ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ.
Σωτήρης Χαραλάμπους
Δικηγόρος
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
- Επάγγελμα:: Μέχρι το 2005 Β/Αρχηγός Αστυνομίας Κύπρου. Από το 2005 – σήμερα δικηγόρος
- Τόπος καταγωγής Μάνδρες Αμμοχώστου, στην πλαγιά του σκλαβωμένου Πενταδάκτυλου
- Οικογενειακή κατάσταση: Παντρεμένος, δύο παιδιά, πέντε εγγόνια